Bir varmış, bir yokmuş; bir zamanlar, memleketin birinde "yüreği yerleşik" kızlar yaşarmış. Annelerinin eşarplarını köşesinden büzer, duvak yapıp aynaya bakarlarmış. Bebeklerine, türlü giysi diker, ninniler söylerlermiş. Gel gelelim aynı memlekette "yüreği çingene" bir kiz daha varmıs; halıya boylu boyunca uzanır, dünya atlasına bakar ve gözlerini yumarmış. Gözlerini açtığında da parmagını dokunduğu diyarda olduğunu düşlermiş. Aradan zaman geçmiş, pireler berberlikten, develer tellallıktan vazgeçmiş. Herkesin düşü gerçekleşmiş. "yüreği yerleşik" kızlar sahici duvaklar takıp bebeklerine ninniler söylemiş. "yüreği çingene" kız ise parmağını koydugu her yeri gezmiş.
Anonim
Merhaba..
Bu benim ilk blogum. Derlemeye başladığım seyahat notlarımı ,hem görsel olarak saklayabilmek hemde seyahat planlayan diğer kişilere faydalı olacak şekilde paylaşabilmek amacıyla böyle bir blog hazırlamak istedim..
Bana hem hüzünlü ayrılıkları hemde mutlu kavuşmaları aynı anda yaşatan Havalimanları, otobüs terminalleri, tren garları ve limanları seviyorum...
Şık kıyafetler içinde plazalarda koşuşturup, lüks otomobil içerisinde trafikte ömür tüketip, şişkin bir cüzdana sahip olmaktansa; üzerimde sade bir şort , birkac t-shirt ve başımda şapkamla yollarda olmak ,yeni yerler kesfetmek ,sevdiğim yerlerde kalmak en buyuk hayalim..
ayrıca Kitap okumayı,film izlemeyi,yemek yapmayı,dans etmeyi seviyorum...
Yüreği çingene herkesle bu blogu paylaşmak istiyorum.. kendi seyhatlerinizii deneyimlerinizi ve hayallarinizi gönderebilirsiniz